ORTAÇAĞ AVRUPA BAHÇELERİ

    Ortaçağda Avrupa savaşların, huzursuzlukların yoğun olduğu karanlık bir dönemdir. Bu karanlık dönemler kentler korunma amaçlı kalın yüksek surlar içinde sıkışmıştır. Bunun sonucunda dar sokaklı yeşilden yoksun yerleşimler oluşmuştur. Ortaçağda bahçe sanatı çalışmaları başlıca Manastır ve Şatolardan oluşmuştur.

Manastır Bahçelerinin Genel Özellikleri

• Kilisenin güneyinde ve ona bitişik Roma klasik peristilinden etkilenmiş dörtköşe bir avlu (cloister)
• Bu avlu birbirini kesen iki yolla ayrılmıştır.
• Avlunun ortasında kuyu, havuz veya çeşme bulunmaktadır.
• Bu avluları sütunlu ve üstü kapalı bir avlu sınırlamaktadır.
• Cloister'da bazı süs bitkileri, küçük boylu bazı meyve ağaçları veya palmiyeler bulunmaktadır.
• Manastırın diğer kısımlarında ise sebze ve tıbbi bitkiler yetiştirilmektedir.

Önemli manastır bahçeleri;

• İtalya Floransa'daki Certosa
• İsviçre St. Gallen
• İngiltere'deki Canterbury
• Fransa'daki Mont Saint-Michel 

Şato Bahçelerinin Genel Özellikleri

• Parselasyon dama tahtası biçiminde, yerden 20-30 cm kadar yükseklikte tuğla, taş veya ahşapla örülmüş çim ve süs bitkileri içeren bitki yastıkları şeklindedir.
• Basir taş veya mermer havuzlar bulunmaktadır.
• İslam dünyası ile olan ilişkilerden sonra fıskiye kullanılmaya başlanmıştır.
• Bahçede yapısal elemanlara çok yer verişmemiştir.
• Romaılarda görülen topiary sanatı bu bahçelerde de sıkça kullanılmıştır.